«Μαμά, μπαμπά, θέλω προσοχή!»

Στις μέρες μας που υπάρχει ήδη αρκετή ένταση και άγχος, αρκετοί νέοι γονείς δυσκολεύονται και δυσανασχετούν όταν τα παιδιά τους είναι «δύσκολα», «ιδιότροπα», «απαιτητικά». Τι όμως θέλει στην πραγματικότητα να πει ένα μικρό παιδί που φωνάζει, κλαίει, λέει συνέχεια «όχι», απαιτεί και ποιος ο ρόλος των γονιών;

Πολλές φορές, τα μικρά παιδιά λόγω της ανικανότητας ή δυσκολίας να εκφράσουν μια ανάγκη τους με λόγια, χρησιμοποιούν τις φωνές, τα κλάματα ή μια «απρεπή» συμπεριφορά για να διεκδικήσουν την προσοχή των γονιών και να ικανοποιήσουν την ανάγκη τους. Επίσης, κάποιοι γονείς λανθασμένα πιστεύουν ότι τα παιδιά δεν έχουν και αυτά, όπως οι ίδιοι, να διαχειριστούν δύσκολα συναισθήματα, όπως θυμό, θλίψη και άγχος. Ενώ όμως οι ενήλικες μπορούν να βρουν τον τρόπο να εκτονώσουν τα δύσκολα συναισθήματά τους και να λάβουν την υποστήριξη που χρειάζονται, τα παιδιά μπορεί να δυσκολεύονται να τα αντιμετωπίσουν. Επειδή, λοιπόν, τα περισσότερα παιδιά νιώθουν ασφάλεια με τους γονείς τους και έχουν μάθει πως αυτοί ικανοποιούν τις ανάγκες τους, υλικές και συναισθηματικές, διεκδικούν την προσοχή τους με όποιον τρόπο μπορούν. Επιπλέον, τα παιδιά δεν είναι πάντα «δύσκολα»…Έχει σημασία οι γονείς να παρατηρούν τις αλλαγές στη συμπεριφορά των παιδιών τους. Αρκετά παιδιά εμφανίζουν «ιδιότροπες» συμπεριφορές ή και συμπεριφορές που δεν αρμόζουν στην ηλικία τους, όταν κάτι τους δυσκολεύει. Συνήθως εμφανίζονται όταν υπάρχουν αλλαγές στη ζωή ενός παιδιού, όπως είσοδο στο σχολείο, γέννηση αδερφών, μετακόμιση, συζυγικά προβλήματα, διαζύγιο και γενικότερα δυσκολίες στην οικογένεια. Αυτές οι συμπεριφορές, λοιπόν, μπορεί να αποτελούν μια προσπάθεια εκ μέρος των παιδιών, για αναζήτηση βοήθειας. Τέλος, σε μια εποχή που οι περισσότερες οικογένειες βιώνουν έντονο άγχος, ακόμα και τα πολύ μικρά παιδιά διαισθάνονται τα δύσκολα συναισθήματα που βιώνουν οι γονείς. Τα παιδιά με τη δική τους δύσκολη συμπεριφορά είναι πιθανό να εκφράζουν το άγχος όλης της οικογένειας αλλά και να προσπαθούν να απορροφήσουν την προσοχή των γονιών από τα άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

Γονείς, χρειάζεται να δώστε σημασία σε μια «δύσκολη» συμπεριφορά και να προσπαθήστε να καταλάβετε τι μήνυμα θέλει να σας δώσει το παιδί σας. Μην βιαστείτε να το χαρακτηρίσετε το ίδιο ως «δύσκολο», δεν είναι χρήσιμο και ωφέλιμο ούτε για σας ούτε για το παιδί σας. Αποδεχτείτε τον θυμό που μπορεί να νιώθετε κι εσείς για αυτές τις συμπεριφορές, ο θυμός σας θα σας κινητοποιήσει να αλλάξετε την δική σας στάση. Αν πιστεύετε ότι το παιδί δυσκολεύεται να εκφράσει μια επιθυμία του, δείξτε του εσείς τον τρόπο να το κάνει. Αν βέβαια το παιδί συνεχώς απαιτεί και ξέρει ότι με φωνές και κλάματα θα πάρει αυτό που θέλει, χρειάζεται να βάλετε όρια και να διαχωρίσετε τη θέση σας. Ειδικά αν μια δύσκολη συμπεριφορά καταλήγει να είναι ιδιαίτερα ανάρμοστη και να προσβάλλει τους άλλους, για παράδειγμα να βρίζει ή να χτυπάει, πρέπει να είστε πολύ σαφείς ότι κάποιες συμπεριφορές δεν είναι επιτρεπτές και να επιβάλλετε τις αντίστοιχες επιπτώσεις. Τέλος, αν καταλαβαίνετε ότι το παιδί σας δυσκολεύεται με κάποια αλλαγή ή με το γενικότερη άγχος στην οικογένεια, επιτρέψτε του να εκφράσει τα συναισθήματά του. Πολλοί γονείς πιστεύετε ότι τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίζουν οι μεγάλοι, παρόλο αυτά τα παιδιά διαισθάνονται τα συναισθήματα των γονιών τους. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να μιλήσει για αυτά που το απασχολούν αλλά κι εσείς με τη σειρά σας μιλήστε με απλά λόγια για τα συναισθήματά σας έτσι ώστε το παιδί να ξέρει τι να περιμένει και να νιώθει περισσότερη ασφάλεια. Τι θέλει να πει το δικό σας παιδί με τη «δύσκολη» συμπεριφορά του;

Social Media

Δείτε επίσης