Η ανεξαρτησία και η αυτονομία αποτελούν σημαντικές αξίες κυρίως για τις Δυτικές κοινωνίες. Στην Ελλάδα βέβαια, εκτός από την οικονομική ανεξαρτησία,  ιδιαίτερη σημασία παίζει η οικογένεια. Ένα παιδί συνήθως μεγαλώνει μαθαίνοντας πώς όταν ενηλικιωθεί- βέβαια δεν είναι ξεκάθαρο σε ποια ηλικία προβλέπεται αυτό στην Ελλάδα!- πρέπει να γίνει ένας υπεύθυνος, οικονομικά ανεξάρτητος ενήλικας που θα διατηρεί τις οικογενειακές αξίες και αρχές. Όταν κάποιος μεταβαίνει από τη θέση του παιδιού σε αυτή του νεαρού ενήλικα και φεύγει από το σπίτι αναμένεται να είναι ή να προσπαθεί να γίνει οικονομικά αλλά και συναισθηματικά ανεξάρτητος. Είναι η περίοδος εκείνη κατά την οποία ο νεαρός ενήλικας επιλέγει την καριέρα που θα ακολουθήσει, θέτει επαγγελματικούς στόχους, αρχίζει να διαχειρίζεται τα οικονομικά του, αναλαμβάνει περισσότερες υποχρεώσεις και διαμορφώνει την επαγγελματική του ταυτότητα. Επιπλέον, ο νεαρός ενήλικας αναπτύσσει στενές σχέσεις και δεσμούς με συνομηλίκους εκτός της οικογένειας, διαφοροποιείται σε σχέση με την οικογένειά του και υποστηρίζει τις δικές του επιλογές, πιστεύω και αξίες. Σίγουρα αυτή η περίοδος είναι αρκετά στρεσογόνα για όλη την οικογένεια. Από τη μία, για τους γονείς η έξοδος των παιδιών είναι μια σημαντική μετάβαση που συνδέεται με την έλλειψη έλεγχου και την αίσθηση απώλειας, από την άλλη, για τα παιδιά συνδέεται με αυξημένη ελευθερία αλλά και με αυξημένες υποχρεώσεις και καθήκοντα.

Τι γίνεται όμως στις μέρες μας που οι περισσότεροι νέοι δεν είναι οικονομικά ανεξάρτητοι; Το ότι είναι οικονομικά «εξαρτημένοι» από τους γονείς σημαίνει πως είναι και συναισθηματικά; Σίγουρα όταν ένας νέος δεν είναι οικονομικά ανεξάρτητος μπορεί να δυσκολεύεται να ανεξαρτοποιηθεί συναισθηματικά από την οικογένεια. Οι γονείς είναι αυτοί που χρειάζεται σε αυτή τη φάση, ακόμα και αν υποστηρίζουν οικονομικά τα παιδιά τους, να ενισχύουν τις ανεξάρτητες επιλογές τους αλλά και την ανάληψη ευθυνών, να διευκολύνουν τη διαφοροποίησή τους από την οικογένεια και να διατηρούν μια σχέση ενηλίκων με τα παιδιά τους εφόσον πλέον ο ρόλος τους είναι περισσότερο επικουρικός. Είναι σημαντικό οι γονείς να καταλάβουν πως τα παιδιά τους μπορεί να διαλέγουν ένα διαφορετικό δρόμο από το δικό τους στην προσπάθειά τους να διατηρήσουν τις οικογενειακές αξίες αλλά παράλληλα να  προσαρμοστούν στις παρούσες κοινωνικο-οικονομικές συνθήκες. Τέλος, οι νέοι σε αυτή τη φάση χρειάζεται να αρχίσουν να αποδεσμεύονται από το οικογενειακό σύστημα και την ασφάλεια που τους προσφέρει και να αναπτύξουν τη ανοχή τους στην αμφιθυμία και την αβεβαιότητα καθώς και τη δυνατότητά τους για ρίσκο και λήψη πρωτοβουλιών. Είναι αναγκαίο οι νέοι να συνειδητοποιήσουν πως η ελευθερία, η αυτονομία και γενικότερα η μετάβαση στην ενήλικη ζωή δεν συνδέονται αποκλειστικά με την οικονομική ανεξαρτησία. Τα συναισθηματικά «εφόδια» είναι εξίσου σημαντικά για την ομαλή μετάβαση και την επιτυχία σε αυτό το στάδιο ζωής.

Άραγε τα παιδιά της σημερινής γενιάς τι θέλουν να γίνουν όταν μεγαλώσουν…;